GoldFishing

اقدامات اوليه غرق شدگی

در مواجهه با فرد غرق شده، بايد ابتدا وي را به كمك وسائلي از قبيل حلقه نجات، تكه الوار يا طناب بلند از آب خارج كرد. بايد اين نكته را در نظر داشت كه تنها زماني فرد مي تواند مستقيماً اقدام به نجات مصدوم كند كه اولاً دوره آموزشي نجات غريق را گذرانده باشد، چرا كه امكان غرق شدن يك ناجي فاقد صلاحيت، بسيار زياد است.

آشنايي با علائم اضطراري در روز و شب

وسايل تقاضاي كمك در روز:

1-      دستگاه راديويي

2-      آينه مخابراتي

3-      فشفشه دستي روز ( دودزا)

4-      راكت منور

5-      سوت 

وسايل تقاضاي كمك در شب:

1-      دستگاه مخابراتي

2-      فشفشه دستي شب

3-      راكت منور

4-      سوت

5-      چراغ قوه

6-      چراغ بالاي قايق

هر يك از اين وسايل جهت پيدا نمودن نفر در شب يا در روز مورد استفاده قرار مي گيرد كه با شناخت و طرز استفاده از اين وسايل گروه نجات مي توانند در قسمتهاي مختلف همديگر را پيدا كنند.

يخ زدگي

يخ زدگي در اغلب موارد بدنبال كاهش درجه حرارت محيط به كمتر از صفر درجه سانتي گراد (مثلاً در برف و بوران) و معمولاً در نواحي انتهايي بدن مثل انگشتان دست و پا، لاله گوش و بيني كه معمولاً پوشش مناسب نيز ندارند، اتفاق مي افتد. اما در صورت تماس با سرما ممكن است در هرقسمتي از بدن ايجاد شود. يخ زدگي بر اساس شدت سرد بودن هوا و سرعت باد مي تواند حتي در مدت زمان كوتاهي اتفاق بيافتد.  افزايش سرعت باد، اثري مشابه به كم شدن دماي هوا دارد. افراد مسن، خسته و گرسنه، مستعدترين افراد براي يخ زدگي مي باشند.

علائم و نشانه ها:

1-      احساس سرما در ناحيه ي مربوطه كه سپس به احساس درد تبديل مي شود.

2-      كرخت شدن يا بي حس شدن ناحيه مربوطه.

3-      احساس مورمور يا سوزن سوزن شدن در عضو درگير.

4-      موضع درگير (در افراد داراي پوست روشن)  به  رنگ قرمز روشن يا صورتي و (در افراد داراي پوست تيره) رنگ خاكستري  به خود مي گيرد و در نهايت قسمت سرمازده رنگ خود را از دست داده و به رنگ سفيد تغيير رنگ ميدهد.

5-      بروز تاول و ايجاد تورم.

6-      از دست دادن كامل حس، حتي در نواحي كه قبلاً دردناك بوده اند.

7-      تبديل  پوست و اندام صدمه ديده به حالت چرمي شكل يا شبيه موم (زرد يا سفيد رنگ).

8-      در نهايت عضو صدمه ديده سفت و سخت مي شود و در لمس شبيه چوب يا گوشت يخ زده خواهد شد.

كمك هاي اوليه:

1-      كمكهاي اوليه يخ زدگي تقريباً همانند سرما زدگي مي باشد، البته با رعايت نكات زير:

2-      در صورتي كه عضو صدمه ديده باشد بايد آن را بي حركت كرد.(آتل بندي مناسب).

3-      از برخورد مجدد عضو صدمه ديده با سرما و باد جلوگيري كنيد.

از انجام كارهاي زير بايد به شدت پرهيز كنيد:

1-      ماليدن يا ماساژ دادن عضو صدمه ديده.

2-      ماليدن برف بر روي عضو صدمه ديده.

3-      پاره كردن تاول ها.

4-      گرم كردن عضو آسيب ديده، به ويژه با حرارت خشك مثل بخاري، شوفاژ، شعله آتش، گرفتن روي موتور خودرو و غیره.

توجه : حرارت به گونه اي نباشد كه باعث صدمه به عضو يخ زده شود. بي حس شدن عضو آسيب ديده سبب مي شود كه مصدوم درد ناشي از حرارت را متوجه نشود، بنابراين توصيه مي شود در صورت وجود آب گرم با درجه حرارت 40 تا 41 درجه سانتي گراد، عضو آسيب ديده را در آب گرم قرار دهيد تا از عوارض احتمالي حرارت (مانند سوختگي، تاول) جلوگيري شود.

5-      حركت دادن عضو آسيب ديده، به ويژه راه رفتن روي پاي آسيب ديده.

6-      ماليدن پماد، كرم يا مواد مختلف ديگر بر روي پاي آسيب ديده.

عوامل زير باعث مستعدتر شدن فرد براي سرمازدگي و يخ زدگي خواهد شد:

1-      مصرف دخانيات (سيگار)

2-      مصرف نوشابه هاي الكلي و حاوي كافئين

3-      تغذيه نامناسب

4-      خستگي و نداشتن استراحت كافي

5-      مصرف برخي داروها

6-      كفش و لباس نامناسب

7-      سن بالا و سابقه بيماري حاد يا مزمن نيز باعث مستعدتر شدن فرد براي ابتلا به سرمازدگي و يخ زدگي خواهد شد.

گرمازدگي

اختلالات ناشي از گرمازدگي به سه دسته تقسيم مي شوند:

1-      كرامپهاي عضلاني ناشي از گرما

2-      خستگي مفرط

3-      هيپوترمي

كرامپهاي عضلاني ناشي از گرما:

اين وضعيت شامل اسپاسم عضلات ارادي به دليل تخليه الكتروليتها بوده، معمولاً زماني رخ ميدهد كه فرد در اثر قرارگرفتن در معرض گرما، دچار تعريق شديد شده، مقداري زيادي آب و نمك از دست بدهد و سپس توسط نوشيدن آب، كمود مايعات خود را بدون در نظر گرفتن كمبود نمك جبران نمايد (مانند بروز كرامپهاي عضلاني در ورزشكاران)

مداخلات اورژانس شامل خنك نگهداشتن بيمار و خوراندن نمك و يا تزريق نرمال سالين به او ميباشد.

خستگي مفرط ناشي از گرما:

اين وضعيت معمولاً زماني رخ ميدهد كه فرد در اثر قرار گرفتن در معرض گرما، مقادير زيادي آب و نمك را از طريق تعريق شديد از دست بدهد. شكايات بيمار معمولاً شامل سردرد، تهوع، سرگيجه و اختلال در بينايي است.

مداخلات اورژانس در اين وضعيت شامل قرار دادن بيمار در جاي خنك و خوراندن آب و نمك به او مي باشد. در  صورت وجود حالت تهوع و استفراغ و يا بيهوش بودن بيمار تزريق وريدي نرمال سالين ضروري است.

هيپوترمي در گرمازدگي:

در موقعيتهاي بسيار گرم، بخصوص در هواي مرطوب و بدون باد (شرجي)، ممكن است هيپوترمي ظاهر گردد. در چنين وضعيتي درجه حرارت بدن به بالاي 40 درجه سانتيگراد رسيده، تنظيم حرارت مختل مي شود. علائم شامل كانفيوژن، اغما و تشنج است. در هيپوترمي هيپوتالاموس دچار بدكاري مي شود و چون بيمار عرق نمي كند (بدليل شرايط محيطي)، پوست گرم و خشك است. معمولاً كاهش آب و الكتروليتها شديد نيست.

اقدام به خنك كردن بيمار بايد هر چه سريعتر صورت گيرد. مهمترين مسئله، كاهش سريع درجه حرارت بدن تا 35 درجه سانتيگراد است. شستشوي بدن توسط الكل، خواباندن بيمار در يخ، استفاده از پنكه يا كولر، غوطه ور كردن بيمار در آب سرد و استفاده از پتوهاي خنك كننده مي تواند كمك كننده باشد.

مطلقاً آسپرين جهت كاهش تب استفاده نكنيد، زيرا نه تنها نمي تواند درجه حرارت را در اين افراد تصحيح كند، بلكه داراي يك اثر منفي روي هموستاز بدن است كه در اين شرايط مي تواند بسيار خطرناك باشد.

كنترل حرارت بدن بايد از طريق ركتال صورت گيرد. زماني كه درجه حرارت به 39 درجه سانتيگراد رسيد. عمليات خنك كننده بايد متوقف گردد تا از عوارض احتمالي هيپوترمي جلوگيري به عمل آيد. مانيتورينگ دقيق بيمار از نظر افزايش مجدد درجه حرارت لازم است.

از بروز لرز در بيمار ممانعت بعمل آوريد، زيرا لرزيدن موجب افزايش درجه حرارت بدن مي شود. در صورت بروز لرز حين خنك كردن بيمار، بلافاصله عامل خنك كننده را حذف نماييد

سرمازدگي

آسيب هاي ناشي از سرما:

توانايي بدن در مقابله با سرما بسيار كمتر از توان آن براي مقابله با گرما است و در واقع روش اصلي براي گرم نگه داشتن بدن استفاده از لباس و پوشش مناسب است. علاوه بر اين عواملي است مثل خستگي، تغذيه نامناسب، سابقه بيماري (مرض قند، بيماري قلبي - عروقي يا تنفسي)، مصرف داروهاي خاص (مثل داروهاي فشارخون و از همه مهمتر مصرف الكل)، نامناسب بودن لباس و پوشش فرد و عوامل مختلف ديگري نيز باعث مستعد شدن فرد به كاهش درجه ي حرارت بدن و آسيب هاي ناشي از آن خواهد بود.

عدم تحرك براي مدت طولاني (مثل سربازان داخل سنگر) به علاوه ي سرد بودن هوا، رطوبت بالا، وزيدن باد و خيس بودن لباس ها نيز باعث مستعد شدن فرد و بروز سريع تر و شديدتر آسيب هاي ناشي از سرما خواهد شد.

مهم : در موارد آسيب هاي ناشي از سرما نيز پيشگيري بر درمان مقدم است و با رعايت اصول مقابله با سرما حتي در بدترين شرايط آب وهواي نيز مي توان از بروز آنها جلوگيري كرد.

نكته : رطوبت هوا به همراه وزش باد باعث از دست رفتن درجه حرارت بدن مي گردد. به ويژه هرچه سرعت باد بيشتر باشد، كاهش درجه حرارت بدن سريع تر خواهد بود. وزش باد تند در يك آب و هواي سرد و مرطوب به سرعت باعث كاهش درجه حرارت بدن فرد خواهد شد.

كاهش عمومي درجه حرارت بدن (هيپوترمي يا افت دماي بدن)

در برخي شرايط مانند قرار گرفتن طولاني در معرض آب و هواي بسيار سرد و يا غوطه ور شدن در آب بسيار سرد، بدن توانايي توليد حرارت لازم براي مقابله با سرماي محيطي را ندارد و در نهايت دچار كاهش دماي عمومي بدن مي گردد. به اين حالت اصطلاحاً هيپوترمي گويند. در اين حالت هيپوتالاموس مغز دچار بدكاري مي شود و  بدن قادر به كنترل دماي قسمت مركزي خود نيست و درجه حرارت حرارت مركزي بدن از 37 درجه به  كمتر از 35 درجه سانتي گراد خواهد رسيد. افراد سالخورده و ضعيف بخصوص اگر لاغر، خسته و گرسنه هم باشند مستعد هيپوترمي هستند.

علائم و نشانه ها:

1-      ابتدا بدن آنها دچار لرز مي شود.

2-      پوست سرد وخشك مي شود.

3-      نبض كند مي گردد.

4-      تعداد تنفس بيمار كمتر از حالت طبيعي مي شود.

5-      درجه حرارت بدن به 35 درجه يا كمتر مي رسد.

6-      خواب آلودگي ظاهر مي شود كه ممكن است به كُما منجر شود.

7-      ممكن است ايست قلبي رخ دهد.

ساير علائم عبارتند از :

1-      پوست سرد :  يكي از علائمي كه دلالت بر افت دماي بدن و بروز حالت هيپوترمي دارد .(به ويژه سرد بودن پوست شكم)

2-      لرز : از واكنش هاي دفاعي بدن براي گرم كردن خود است و بدن بطور خودكار سعي مي كند تا با افزايش كار عضلات حرارت بيشتري توليد كند و دماي قسمت مركزي خود را ثابت نگه دارد. اما با پيشرفت آسيب و كاهش بيشتر دماي بدن، اين واكنش دفاعي نيز مختل مي شود.

3-      گيج و منگ شدن مصدوم و از دست دادن قدرت قضاوت و تصميم گيري و از دست دادن هماهنگي حركات و فعاليتهاي بدني.

مهم : مصرف الكل باعث تشديد اين حالت مي گردد.

4-      اشكال در تكلم و صحبت كردن  و همچنين سفتي و انقباض عضلاني  از ديگر علائم هيپوترمي مي باشد.

كمك هاي اوليه:

• همانند ساير سوانح، ابتدا ارزيابي صحنه ي حادثه، دور كردن يا پرهيز از خطر و درخواست كمك را فراموش نكنيد.

• سپس ارزيابي اوليه مصدوم و انجام مراحلABC  (كنترل  راه هوايي، تنفس، ضربان قلب) و ديگر كمكهاي اوليه ي ضروري در صورت لزوم.

• انتقال مصدوم به مكان گرم و خشك  و ترجيحاً سربسته (مانند ساختمان، چادر، ماشين و غیره).

• خارج كردن لباس هاي مرطوب، خيس يا تنگ مصدوم و در صورت امكان پوشاندن لباس خشك به مصدوم و قرار دادن وي در داخل كيسه خواب يا انداختن چند پتوي گرم و خشك بر روي او.

• هيچگاه بدن مصدوم را با مالش گرم نكنيد و او را نيز تشويق به انجام فعاليتهاي بدني و راه رفتن نكنيد.

• بدليل كاهش درجه حرارت بدن و بروز اختلال در سيستم الكتريكي قلب، هر ضربه ناگهاني ممكن است منجر به بي نظمي هاي بسيار شديد و كشنده در ضربان قلب فرد گردد. بنابراين حتي براي خارج كردن لباس هاي مصدوم ابتدا آنها را قيچي و سپس از بدن مصدوم خارج كنيد.

• در صورتي كه فرد هوشيار است و دچار تهوع و استفراغ شديد نيست  مي توانيد، نوشيدني و غذاي گرم به وي بدهيد.

نكته :  براي كنترل نبض مصدوم مبتلا به هيپوترمي بايد حدود 30 تا 45 ثانيه صبر كنيد.

مهم : حتي در صورت فقدان هوشياري و ديگر علائم حياتي مثل تنفس و نبض نبايد فرد را مرده قلمداد كرد. هر فرد دچار هيپوترمي بايد حتماً به مراكز درماني منتقل گردد و تحت درمانهاي لازم از جمله گرم كردن بدن قرار گيرد.

نكته : مصرف نوشيدني حاوي الكل و كافئين به هيچ وجه مجاز نيست. به ويژه الكل علاوه بر تسريع در از دست دادن حرارت بدن، باعث كاهش حس لمس در پوست فرد و همچنين كاهش سطح هوشياري و قدرت قضاوت وي خواهد شد

ماهيگيري در هواي صاف و آفتابي يكي از محبوب ترين مواقع ماهيگيري است در اين هوا اكثر ماهيگير ها به صيد مشغولند ولي واقعاآيا در اين هوا ميتوان ماهي خوبي صيد كرد ؟                                                                 جواب بله است اما به شرطي كه بعضي ترفند ها را به كار برده و رعايت كنيم هنگام ماهيگيري در هواي صاف و خورشيدي بايد معمولا به سمت نور خورشيد و برخلاف مسير موج ريسه را بيندازيم و معمولان در هواي گرم ريسه را زياد به دور دست ها نيندازيم زيرا ماهي هاي بزرگي اكثرا به كناره ها مي آيند سعي كنيم از طعمه هاي بو دار بيشتر استفاده كنيم و يك محل ثابت را انتخاب كرده و در آنجا طعمه پاشي كنيم و مدتي صبر كنيم و منتظر ماهي ايده آل باشيم در چنين آب هوايي به دليل نبودن باد ميتوانيم از طعمه هاي همچون خونابه،نان خشك ذرت،گوشت ريز ريز شده ي سنگدان مرغ و... استفاده كنيم (بستگي به طعمه ي شرطي منطقه دارد) نكته ي ديگر اين است كه لنسر خود را به صورت زاويه ي 70درجه نسبت به سطح آب مهار كنيم و نخ خود را حد در امكان سفت كنيم.

هنگامي كه باد مي وزد اكثر ماهيگيران به اين باورند كه ماهي در اين آب هوا به قلاب نميافتد و به خيال اينند كه ماهي ميترسد به بالا بيايد ! پس بزاريد من براتون بگم در آب و هواي ابري ويا طوفاني متوانيد بهترين ماهي كپور را صيد كنيد زيرا در اين آب هوا باد موجب خنك شدن سطح آب و رسيدن اكسيژن به تمامي نقاط ميشود واز طرفي ديگر موجب تلاتم در آب درياچه شده و موادغذايي داخل سد را پخش كرده و ماهي كپور براي يافتن غذا بيشتر جنب جوش ميكند و از طرفي ديگر ماهي ها در آب هواي طوفاني از دسته جدا شده و پراكنده ميشوندواين شانص خوبي براي ماهيگير است ولي شايان ذكر هست كه در آب هواي طوفاني هر چه قدر نخ خود را آزاد كنيم و نوك لنسر خود را با سطح آب موازي سازيم ديگر خطر وزش باد لنسر و نخ ما را تحديد نميكند.در ضمن در آب هواي طوفاني حد در امكان از جوشانده استفاده كنيم و اگر كرم خاكي طعمه ي شرطي آن منطقه بود كرم را از وسط به قلاب بزنيم.

امروز ميخوام در مورد ماهيگيري در زمستان براتون بنويسم. اكثر اوقات ماهيگير ها در زمستان به صيد نميرن و گاهي او قات هم كه ميروند نااميد به خانه وبا دست خالي به خانه باز ميگردنند! جال اينجاست كه بهترين موقع ماهيگيري در زمستان هست !زيرا در زمستان ماهي هاي كوچك كمتر فعاليت ميكنند و ماهي هاي بزرگ بيشتر دنبال غذا هستند و ما نيز دنبال ماهي اي بزرگ ميگرديم!در ماهيگيري در فصل زمستان اولين شرط انتخاب طعمه است زيرا طعمه 60درصد ماهيگيري تضمين ميكندولي از چه طعمه هايي استفاده كنيم؟ در زمستان براي اينكه ماهي را از جاي خود به بيرون بكشيم مي بايس از طعمه هاي گرمي استفاده كنيم واين طعمه هاي گرمي چيزي نيست جزء خونابه،خون جيگر،روغن زيتون،كنسانترهي پرتقال و ادويجاتي همچون زردچوبه،وانيل،دارچين،قهوه و... ميتوان استفاده كرد